Een zeer kenmerkend motief voor Sikkens is de bloemencombinatie van een hondsroos met aan weerszijden een (halve) papaverbol.

De vogel van schilder G is vaak een tamelijk mollige vogel met gespreide, afhangende vleugels. Afhankelijk van de beschikbare ruimte zijn de vleugels meer of minder wijd gespreid.
De vogels zijn opgebouwd uit verschillende kleuren, veelal groen of roze met wit en donkerrood.
Ook schildert hij graag vrouwen met vogels.

De tulpen zijn breed opgezet, ze zien eruit als 'wijde' tulpen.
 

Schilder G schildert graag dwarsstreepjes door zowel bloemsteeltjes als blaadjes en door lange sprieten, die gebruikt worden als verbindingselement.

De halfliggende vrouw is heel herkenbaar. Vaak steunt zij op haar elleboog (bijv. op een pilaartje). Haar gezicht is opgebouwd uit 3 forse streken: 2 voor het haar en 1 voor het voorhoofd. Achter haar rechterschouder heeft zij een sluierflard, die soms op een vleugeltje lijkt. Ze heeft een duidelijke boezem.

Schilder G schildert de blaadjes vaak in een bosje bij elkaar.
Hij werkt de groene blaadjes op met turkois.
Zijn blaadjes zijn niet altijd groen.

De hondsroos bestaat uit 5 bloemblaadjes, met forse schaduwaccenten aan de rechter- en de onderkant: het licht komt van linksboven.
In dezelfde stijl schildert hij ook 6-bladige bloemen.